یائسگی زمانی اتفاق میافتد که شما ۱۲ ماه متوالی قاعدگی نداشته باشید و دیگر نتواند به صورت طبیعی باردار شوید. معمولاً یائسگی بین سنین 45 تا 55 سالگی شروع میشود، اما میتواند قبل یا بعد از این محدوده سنی ایجاد شود.
یائسگی معمولا علائم ناراحت کنندهای مانند گرگرفتگی و افزایش وزن ایجاد میکند. فقط درمان دارویی برای یائسگی زودرس کافی نیست.
در این مقاله یائسگی و هر آنچه که باید بدانید در مورد این مشکل در بانوان به شما معرفی کردهایم.
اغلب زنان برای اولین بار علائم یائسگی را حدود چهار سال قبل از آخرین قاعدگی مشاهده میکنند. علائم اغلب تا حدود چهار سال پس از آخرین قاعدگی ادامه می یابد.
تعداد کمی از زنان علائم یائسگی را تا یک دهه قبل از وقوع واقعی یائسگی تجربه میکنند و از هر 10 خانم 1 نفر علائم یائسگی را به مدت 12 سال پس از آخرین قاعدگی خود تجربه می کنند.
متوسط سنین یائسگی 51 سال است، البته برای زنان سیاه پوست و لاتین دو سال زودتر رخ میدهد، اما زنان سفید پوست برای شروع سنین یائسگی احتیاج به مطالعات بیشتری است.
عوامل زیادی به تعیین زمان شروع یائسگی وجود دارند مانند ژنتیک و سلامت تخمدان. یائسگی زمانی است که هورمون های شما برای آمادگی برای یائسگی شروع به تغییر می کنند.
بسیاری از زنان از اواسط دهه 40 زندگی خود شروع به یائسگی میکنند. برخی دیگر از زنان دوران پیش از یائسگی را رد می کنند و به طور ناگهانی وارد یائسگی می شوند.حدود 1 درصد از زنان یائسگی را قبل از 40 سالگی شروع می کنند که به آن نارسایی اولیه تخمدان گفته می شود. البته فقط 5 درصد از زنان در سنین 40 تا 45 سالگی دچار یائسگی می شوند که به آن یائسگی زودرس گفته می شود.
در دوران پیش از یائسگی، دوره های قاعدگی نامنظم میشود. ممکن است قاعدگی شما دیر شود یا ممکن است یک یا چند دوره قاعدگی شما تاخیر داشته باشد. جریان قاعدگی نیز ممکن است سنگین تر یا سبک تر شود.
پس از یائسگی زمانی است که شما به مدت 12 ماه بدون قاعدگی هستید. در این مرحله، علائم یائسگی، مانند گرگرفتگی، خفیف تر می شوند یا از بین می روند. افراد پس از یائسگی در معرض افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان و بیماری قلبی هستند. البته مصرف دارو یا تغییر شیوه زندگی سالم ممکن است خطر ابتلا به این شرایط را کاهش دهد.
تخمدان های شما تا زمانی که در دوران پس از یائسگی هستید، استروژن و پروژسترون بسیار کمی تولید می کنند. برخی از افراد هنوز عوارض جانبی ناشی از سطوح پایین هورمون را تجربه می کنند.
سنی وجود ندارد که شما به طور خودکار در یائسگی قرار بگیرید. هنگامی که عادت ماهانه شما برای بیش از یک سال از بین رفته باشد، بدون در نظر گرفتن سن در دوران یائسگی هستید. به طور متوسط، افراد در حدود 51 سالگی یائسه می شوند.
خونریزی واژینال در دوران پس از یائسگی یک عارضه جانبی طبیعی کاهش سطح هورمون نیست. بلکه خشکی واژن می تواند باعث خونریزی خفیف یا لکه بینی بعد از رابطه جنسی شود. در موارد دیگر، ممکن است وضعیتی مانند هیپرپلازی آندومتر یا فیبروم رحم، عفونت هایی مانند آندومتریت یا سرطان را نشان دهد. اگر خونریزی واژینال را تجربه کردید با پزشک متخصص خود تماس بگیرید تا بتوانید مورد درمان قرار بگیرید.
منبع: https://lafarrerr.com/blog/menopause-symptoms/
مو یکی از آسیبپذیرترین قسمتها است که عدم مراقبت صحیح از آن میتواند باعث مشکلاتی نظیر خشکی آن و ایجاد موخوره شود. برخی مشکلات ایجاد شده در مو راه حلی جز کوتاهی ندارد. موی سر در هذ حالتی که باشد، صافیا فر سا مجعدف نیاز به مراقبت صحیح دارد تا دچار آسیب نشود. استفاده زیاد از وسایل حالتد هی حرارتی مانند اتو مو و سشوار، استفاده نکردن از ماسک مو داخل حمام و سرمهای بعد از حمام و خوابیدن با موی خیس از عمده دلبایل آسیب رسیدن به مو هستند. از آنجا که مراقبت از مو و جلوگیری از ایجاد آسیب در موها بسیار سادهتر از درمان موهای آسیب دیده است بهتر است علاوه بر رعایت روتین پوستی روزانه، روتین مناسبی برای مراقبت از موهای خود داشته باشید. در ادامه به ذکر نکات مهمی در زمینه مراقبت از موی سر میپردازیم.
شامپوی مناسب انتخاب کنید.
اگر شامپو یا حالت دهنده موی شما نامناسب باشد، سلامت موهای شما به خطر میافتد. پس، شامپویی متناسب با موی خود انتخاب کنید. شامپوها، براساس نوع مو، سه دستهاند: «مناسب موهای خشک، معمولی و چرب».
اگر شورهی سر یا ریزش مو دارید، از شامپوهای ضد ریزش و شامپو ضد شوره استفاده کنید.
از مصرف شامپوهایی که ترکیبات نامناسبی مثل آمونیوم لوریل سولفات یا سدیم لوریل سولفات دارند، بپرهیزید.
برای مراقبت از موی سر نرمکننده را فراموش نکنید.
هنگام شستن موها، استفاده از محصولات مراقبت از موی سر برای افزایش رطوبت مو اهمیت دارند. اما، چرا؟
تار موها پوششی به نام کوتیکول دارند. کوتیکول پوشش خارجی مو است و از روی هم قرار گرفتن سلولهای مرده تشکیل شده. نقش اصلی کوتیکول، استحکام بخشیدن و مراقبت از موی سر است.
وقتی موها رطوبت کافی ندارند، کوتیکول باز میشود تا رطوبت مورد نیاز از هوا وارد مو شود. برای همین است که معمولاٌ بعد از حمام موها وزدار میشوند.
پس، از یک نرم کنندهی مناسب مو استفاده کنید که حاوی عناصر آبرسان مو مانند روغن نارگیل باشد. نرم کننده را از وسط ساقه تا نوک موهای خود بزنید. هیچ وقت آن را به ریشهی موهایتان نزنید.
برای مراقبت از موی خیس، از شانهی دندانه درشت استفاده کنید.
محققان آکادمی درماتولوژی امریکا میگویند موهای خیس هنگام شانه کردن خیلی آسانتر میشکنند. پس، بهتر است موهای خیس، گره خورده و نمدار خود را با شانههای دندانه درشت شانه کنید. تا حد امکان، با ملایمت موها را شانه بزنید.
در برابر حرارت از موی خود محافظت کنید.
سشوار یا اتوی مو، موها را زیباتر و خوش حالتتر میکند. اما، نباید فراموش کنید که حرارت زیاد، آسیب زیادی به مو میزند.
حرارت زیاد آسیبهای زیادی به مو میزند، مثل مو خوره، دندانه دار شدن انتهای مو، خشک و خشن شدن بافت مو، ریزش بیش از حد و وز شدن مو. از آنجا که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است، برای مراقبت از موهای خود قبل از استفاده از سشوار، اتوی مو و … از یک محافظ حرارتی مو استفاده کنید.
این محصولات ضمن مراقبت از موی سر در برابر آسیبهای حرارتی، ویتامینها و پروتئینهایی دارند که سلامت و ظاهر موهای شما را بهبود میبخشند. همچنین، به خاطر داشته باشید همیشه با حرارت پایین سشوار، موهای خود را خشک کنید. اگر لازم بود، بهتدریج حرارت آن را افزایش دهید.
سخن آخر
خوشحالیم از اینکه به سلامت مو و ظاهر موهایتان اهمیت میدهید. سپاس گزاریم از اینکه مطالب ما را میخوانید و با ما همراهید. با نظرها و پرسشهای خود به ما بگویید چه نکتههای جدیدی از این مقاله یاد گرفتید؟ چه سؤالی داشتید که پاسخ آن را در این مقاله پیدا نکردید؟ مشتاقانه پاسخ خواهیم داد.
منبع: https://lafarrerr.com/blog/hair-care-tips/
شاید باورتان نشود اما بهترین کرم صورت میتواند اثر فوقالعادهای روی صورت شما داشته باشد، کرمهای صورت انواع مختلفی دارند که در روتین پوستی ما و انجام پاکسازی پوست به کار برده میشوند، از جمله کرمهای صورت، ضد آفتاب، مرطوب کنندهها و کرمهای آبرسان هستند که استفاده مکرر از آنها سبب جلوگیری از چین و چروک و درمان خشکی پوست میشود و با کرمهای صورت کیفیت پوست را هیدراته و سالم نگه میدارید.
کرمهای صورت پوست شما را نرم و مرطوب می کنند. اگرچه گاهی اوقات تفاوتهای کمی بین کرم و مرطوبکننده وجود دارد، اما معمولاً به جای یکدیگر استفاده میشوند. البته باید به این نکته توجه کنید در انتخاب و خرید کرم صورت به نوع پوست و اینکه کرم صورت چه نیاز پوستی شما را برطرف میکند دقت کنید.
در این مقاله سعی بر این کردهایم که طریقه انتخاب یک کرم صورت با توجه به نیاز شما را توضیح دهیم.
در یک کرم صورت چه ترکیباتی باید وجود داشته باشد؟
کرم روز باید سبکتر و حاوی موارد زیر باشد:
ضد آفتاب: به دنبال یک کرم با خاصیت ضد آفتاب با ماندگاری طولانی باشید؛ به این معنا که فاکتور محافظت در برابر آفتاب کرم (SPF) 30 یا بیشتر باشد.
ویتامین C: این ویتامین پوست را روشن و رنگ آن را یکنواخت میکند، همچنین در محافظت از پوست در برابر پرتوهای فرابنفش و اثر تخریبی آنها، موثر است.
نکته مهم: به یاد داشته باشید که وجود درصد بالای ویتامین C (بالاتر از 10درصد) اثرات لایهبرداری دارد. بنابراین در صورت استفاده از این نوع کرمها در طول روز، به طور جدی استفاده از کرمهای ضد آفتاب و اجتناب از نور خورشید را در برنامهتان قرار دهید.
بهتر است در تمام مدت سال، چه تابستان چه زمستان، از کرمهای روز دارای SPF استفاده کنید. شاید ندانید که از طریق پنجرهها یا حتی وقتی داخل ماشین هستید، چقدر میتوانید در معرض نور خورشید قرار بگیرید.
اجازه ندهید بستهبندی شیک یا قیمت یک محصول شما را وسوسه کند. محصولات را نه بر اساس بستهبندی بلکه بر اساس مواد تشکیلدهنده آنها انتخاب کنید.
برای پوست خشک یا حساس به دنبال چه ترکیباتی باشیم؟
یافتن محصولی مناسب برای پوستی که به راحتی تحریک میشود یا مستعد خشکی است، ممکن است مشکل باشد. برچسبهای محصولات را بخوانید و به دنبال ترکیبات زیر باشید:
سرامیدها: این پروتئینهای طبیعی که در لایههای بیرونی پوست یافت میشوند، رطوبت را در خود نگه داشته و از پوست در برابر سموم محیطی محافظت میکنند. پوستهای سالخورده و حساس سرامید کمتری در خود دارند.
گلیسرین: یک هومکتانت (جذبکننده رطوبت) طبیعی است که پوست را ترمیم میکند.
اسید لاکتیک: یک لایهبردار است که سلولهای مرده پوست را از بین میبرد و به مرطوبکنندهها اجازه میدهد که بهتر به پوست نفوذ کنند.
در کرم صورت از چه ترکیباتی باید اجتناب کرد؟
اگر پوستتان چرب یا مستعد آکنه است، سراغ روغنهای معدنی، موم و وازلین نروید. این مواد بسیار سنگین هستند و میتوانند منافذ پوست را بسته و آکنه را تشدید کنند. (به یاد داشته باشید که به دنبال کلمه غیر کومدونزا بر روی بستهبندی محصول باشید.)
البته روغنهای طبیعی زیادی وجود دارد که حتی برای پوستهای چرب نیز مفید هستند؛ مانند جوجوبا، روغن میوه گل رز یا روغن هسته انگور.
از مصرف محصولات حاوی متیل پارابنها / پارابنها اجتناب کنید. این مواد نگهدارنده محصولات آرایشی میتوانند باعث ایجاد واکنشهای آلرژیک شده و منافذ پوست را مسدود کنند.
پارابنها همچنین میتوانند به پوست نفوذ کرده و مانند یک استروژن بسیار ضعیف در بدن عمل کنند و به طور بالقوه باعث بروز سرطان سینه با گیرنده هورمونی مثبت شوند. پارابنها در بافت سینه و بافت سرطانی سینه یافت شدهاند.
در صورت وجود کدام ترکیبات در کرم صورت باید بیشتر احتیاط کرد؟
عطرها و رایحههای به کار رفته در کرم صورت میتوانند باعث تحریک پوست و واکنشهای آلرژیک برای بسیاری از افراد شوند.
رتینوئیک اسید به عنوان یک ماده ضد پیری میتواند پوست شما را تحریک کند. اگر قصد مصرف آن را دارید، ابتدا یک تست حساسیت پوستی انجام دهید و اگر تست بدون مشکل انجام شد، ابتدا با غلظتهای پایین و دفعات کم در هفته، شروع به مصرف کنید تا زمانی که تحمل مناسب در پوست ایجاد شود.
سالیسیلیک اسید متعلق به دستهای از داروها است که به نام سالیسیلاتها شناخته میشوند. استفاده از اسید سالیسیلیک روی پوست میتواند با کمک به ریزش سلولهای مرده از لایه فوقانی و کاهش قرمزی و تورم (التهاب) اثربخش باشد. این موضوع تعداد جوشهای ایجادشده را کاهش و سرعت بهبود پوست را افزایش میدهد. اما این لایهبردار میتواند پوستهای حساس را تحریک کند؛ بنابراین همیشه قبل از استفاده روی صورت، آن را از نظر هرگونه واکنش آلرژیک تست کنید.
استفاده از مواد کاملاً طبیعی خوب است، اما گیاهان، مغزها و انواع توت (که در بسیاری محصولات پوستی استفاده میشوند) هم میتوانند برای برخی افراد واکنشهای آلرژیک ایجاد کنند. به وجود این ترکیبات و واکنش بدنتان توجه کنید.
آیا باید از سرم صورت هم استفاده کنیم؟
سرمها نسبت به مرطوبکنندهها سبکتر هستند و از ترکیبات فعال با غلظت بالا تشکیل شدهاند. شما میتوانید از آنها در طول روز یا شب استفاده کنید. سرمها به صورت ژل، لوسیون یا مایع تولید میشوند و معمولاً زیر یک لایه مرطوبکننده مورد استفاده قرار میگیرند. توجه داشته باشید که سرمها به طور معمول بسیار قوی هستند و انواع مختلفی دارند؛ همین امر باعث میشود که انتخاب سرم مناسب کمی سخت و گیجکننده باشد. بهتر است برای انتخاب سرم صورت با متخصص پوست یا مشاور مراقبتهای پوستی مشورت کنید. یک فرد متخصص میتواند بر اساس نوع پوست و هدف شما از مصرف بگوید که آیا استفاده از سرم برایتان مفید خواهد بود یا خیر.
خوشحال میشیم نظرتان را با ما در میان بگذارید.
زانو درد مشکل شایعی است که میتواند ناگهانی یا به تدریج ایجاد شود. علت بروز زانو درد میتواند موارد متعددی مانند فعالیت سنگین، آسیب به رباط، آرتروز زانو یا موارد دیگری از این قبیل باشد. دربسیاری از موارد انواع درد در ناحیه زانو را آرتروز و غیرقابل درمان تشخیص میدهند این در حالی است که همه دردهای زانو آرتروز و غیرقابل درمان نیستند. درد زانو میتواند ملایم یا شدید باشد در دردهای شدید ممکن است درد به سایر قسمتهای بدن مانند کمر و باسن کشیده شود. درمان زانو درد در صورتی که درد نسبتا ملایم و غیرمتناوب باشد با استفاده از تمرینهای سبک ورزشی و درمانهای خانگی درمان شده و نیازی به مراجعه به پزشک ندارد اما در صورت تشدید و تناوب درد برای مدت زیاد بهتر است برای معاینه و درمان تخصصی به پزشک متخصص مراجعه کنید. در ادامه ی مقاله به معرفی چند روش برای درمان زانو درد در خانه میپردازیم.
1. کاهش وزن با رژیم غذایی
چاقی و اضافه وزن باعث تحمیل فشار زیاد بر زانو شده و میتوانددباعث آسیب رسیدن و ایجاد درد در این قسمت شود. به همین دلیل کاهش وزن میتواند باعث کاهش فشار وارد شده با مفصل زانو شده و دردهای زانو خصوصا دردهای ناشی از التهاب مفصلی را کاهش میدهد. اضافه وزن التهاب بدن مبتلایان به آلزایمر را افزایش داده و مفصل زانو نیز از این التهاب تاثیر میپذیرد.
وجود برخی مواد غذایی مانند انواع میوه و سبزی مواد غذایی سرشار از فیبر و مقدار کمتر چربیهای غذایی باعث کاهش وزن بدون آسیب رسیدن به بدن میشود.
رژیم مدیترانهای یکی از بهترین رژیمها برای رسیدن به وزن متعادل است. بهتر است قبل از شروع هرگونه رژیم با ادعای تاثیر مثبت بر درد مفاصل بهخصوص درد زانو با پزشک متخصص مشورت کنید.
2. کاهش درد در زانو با انجام ماساژ
به طور کلی، ماساژ و حتی ماساژی که خود فرد آن را انجام میدهد، به درمان زانو درد کمک میکند.
انجمن ماساژ درمانی آمریکا (AMTA) موارد زیر را توصیه میکند.
· این حرکت ها را باید در حالت نشسته (روی صندلی) انجام دهید تا زانوهایتان به سمت جلو و پاهای شما روی زمین صاف باشد.
· دست های خود را مشت کنید، 10 مرتبه با هر دو دست به قسمت فوقانی، پایین و وسط ران خود ضربه بزنید. این کار را سه بار تکرار کنید.
· بنشینید و کف پاهای خود را صاف به زمین بچسبانید. کف دستتان را بالای ران خود قرار دهید و تا زانو آن را بلغزانید، سپس رها کنید. پنج بار این کار را تکرار کنید. همین حرکت را برای قسمت های بیرونی و داخلی ران نیز انجام دهید.
· چهار انگشت خود را به داخل زانو فشار دهید و پنج بار به بالا و پایین حرکت دهید. این حرکت را برای تمام اطراف زانویتان تکرار کنید.
· کف دست خود را روی قسمت بالای ران قرار دهید، آن را به سمت پایین ران و روی زانوی خود بلغزانید و از قسمت بیرونی ران به بالا بازگردید.
در واقع، ماساژ عضلات ران اثرات مفیدی بر زانو شما خواهد داشت.
3. درمان زانو درد با گرم کردن و سرد کردن
گرما دادن به مفصل زانو باعث کاهش سفتی آن و تسهیل در حرکت مفصل آن میشود. برای گرم کردن یا کمپرس گرم زانو میتوانید از پد گرم یا بطری آب گرم استفاده کنید. گرم کردن مفصل زانو در صبح باعث روان شدن حرکت آن میشود. نکته مهم هنگام گرم کردن زانو توجه به میزان گرمای پد یا بطری آب گرم مورد استفاده است. خصوصا اگر قصد گرم کردن مفصل زانوی افراد مسن را دارید توجه کنید مقدار گرما پوست زانو را اذیت نکند.
سرد کردن زانو میتواند باعث التهاب و تورم زانو میشود. درصورت گرم کردن زانو در صبح میتوانید برای کاهش التهاب زانو در ادامه روز از سرد کردن استفاده کنید. برای سرد کردن زانو مقداری یخ را در پارچه پیچیده و آن را روی پوست قرار دهید. از قرار دادن مستقیم یخ بر روی مفصل زانو اجتناب کنید.
4. زانو درد خود را با طب سوزنی درمان کنید
تحقیقات انجام شده در سال 2017 نشان میدهد طب سوزنی میتواند به عنوان مکملی برای استئوآرتریت زانو عمل کند. در طی تحقیق انجام شده روی یک گروه از بیماران مبتلا به آرتروز زانو طی 26 هفته 23 جلسه درمان واقعی طب سوزنی و روی گروهی دیگر طی 26 هفته 23 جلسه درمان غیرواقعی طب سوزنی انجام شد. در نهایت نتیجه به دست آمده نشان داد طب سوزنی واقعی تاثیر مثبتی بر کاهش درد آرتروز زانو دارد.
کلام آخر
درد زانو در بین افراد نسبتا شایع است و در بسیاری از موارد سن خاصی نیز ندارد. جدی نگرفتن این درد میتواند باعث تشدید آن و همچنین اختلال در فعالیتهای روزمره شود. اگر شما هم تجربه مفیدی از درمان درد زانو در منزل دارید، لطفا آن را با ما در میان بگذارید.
منبع: https://lafarrerr.com/blog/knee-pain-treatment/
همه عسلها با هم برابر نیستند و انواع مختلفی دارند البته به این معنا نیست که همه عسلها از مکانهای مختلفی میآیند، اما برچسبهایی که نشان میدهند عسل طبیعی، خالص یا خام است میتواند نشان دهنده این باشد که عسل از کدام نوع است. تا به حال شده روی شیشه های عسل به «عسل طبیعی»، «عسل خالص»، «عسل خام» نگاه کنید و توجهتان را جلب کند؟
حتی برخی از شما سوالات بسیار زیادی دارید و شاید تصمیم گیری برایتان سخت باشد که کدام نوع عسل مناسب است، در این مقاله انواع عسل و خواص آن ها را معرفی کردهایم.
عسل خام معمولاً خالص و طبیعی است، اما عسل های خالص و طبیعی همیشه خام نیستند.اصطلاح طبیعی به این معناست که عسلی که میخرید شامل هیچ رنگ اضافه، طعم مصنوعی یا ماده مصنوعی نیست، اما فرآوری شده است.
عسل خالص، هیچ ماده اضافی مانند شکر، شربت ذرت، یا طعم دهنده مصنوعی یا طبیعی اضافه نشده است. عسل خالص همچنین می تواند شبدر، بوته، مانوکا یا عسل پوهوتاکوا باشد، بسته به اینکه زنبورها شهد خود را از کجا آورده اند. سردرگمی زمانی شروع می شود که عسل خالص به عنوان حاوی گرده و آنزیم های فعال فروخته می شود، که ممکن است به خوبی انجام شود. اما عسل خالص، عسل خام و بدون فیلتر نیست، مگر اینکه به طور قطعی روی برچسب آن قید شده باشد.
خواص عسل طبیعی
یک قاشق غذاخوری عسل حاوی 64 کالری و 17.2 گرم قند بوده و فاقد فیبر، چربی یا پروتئین است. pH عسل طبیعی کمی اسیدی است (بین 3.5 تا 5.5). تحقیقات نشان میدهند این اسیدیته در جلوگیری از رشد باکتریها موثر است.
برخی از ویتامینهای موجود در عسل طبیعی عبارتند از: آسکوربیک اسید (ویتامین C)، پانتوتنیک اسید (ویتامین B5)، نیاسین (ویتامین B3) و ریبوفلاوین (ویتامین B2). مواد معدنی مانند کلسیم، مس، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم و روی نیز در عسل طبیعی وجود دارد. البته باید به این نکته توجه داشت که خواص عسل طبیعی به طور دقیق به گیاهانی بستگی دارد که زنبورها از آنها برای ساخت عسل استفاده کردهاند.
نکته بسیار جالبی درباره خواص عسل طبیعی و نگهداری از این ماده وجود دارد؛ اگر عسل در ظرف دربسته عایق هوا نگهداری شود، تاریخ انقضا ندارد و فاسد نخواهد شد.
انواع عسل طبیعی
حدود 320 نوع عسل طبیعی در دنیا وجود دارد که از نظر رنگ، بو و طعم متفاوت هستند. با اینکه اولین مرحله تولید همه عسلها کندو است، اما عسلهای موجود در بازار باهم متفاوتند. در مجموع، عسلها به دو دسته تقسیم میشوند:
خام: عسل خام مستقیم از کندو به دست میآید. عسل خام کمترین میزان فرآوری را داشته و دارای بیشترین مقدار آنتی اکسیدان است. خوردن عسل خام بیخطر است. البته کودکان زیر یک سال، کلاً نباید هیچ نوع عسلی مصرف کنند.
پاستوریزه: عسل پاستوریزه برای رفع عیوب و بهبود ماندگاری آن، فرآوری شده است. طی این فرآیند خواص عسل طبیعی تغییر چندانی نمیکنند، پاستوریزاسیون برای حذف عوامل میکروبی و اسپور قارچها انجام میشود. البته عسل پاستوریزه ممکن است با شربت ذرت یا شیرینکنندههای دیگر مخلوط شده باشد.
شکرک زدن عسل طبیعی
عسل خام ممکن است پس از چند ماه نگهداری متبلور شود. این به معنای آن است که عسل بافتی دانهدار پیدا میکند یا اصطلاحاً شکرک میزند. خوردن عسل متبلور بیخطر است. همچنین شکرک زدن عسل خام، در طعم و خواص عسل تغییری ایجاد نمیکند.
برطرف کردن شکرک، بدون از دست رفتن خواص عسل طبیعی
اگر عسلی که در خانه دارید سفت شده است و میخواهید آن را دوباره روان کنید، از روش حرارتدادن ملایم استفاده کنید:
چرا برخی از عسلها روشن و برخی دیگر تیره هستند؟
روشن یا تیرهبودن عسل به این بستگی دارد که زنبورهای سازنده آن، شهد را از چه گیاهی گرفتهاند. برای مثال، گندم سیاه (گیاهی از دسته شبهغلات)، عسل تیره میدهد. از نظر تغذیهای، شواهدی درباره خواص عسل تیره و روشن وجود دارد که نشان میدهد عسلهای تیرهتر نسبت به عسلهای رنگ روشن، آب کمتر و آنتی اکسیدان بیشتری دارند. میزان شیرینی طعم عسل طبیعی، بسته به منبع گل میتواند متغیر باشد.
ایمنی و عوارض جانبی عسل طبیعی
استفاده از عسل طبیعی به عنوان یک شیرینکننده طبیعی، از بین برنده سرفه و محصولی موضعی برای زخمها و جراحتهای جزئی، بیخطر است.
هرگز به نوزاد عسل طبیعی ندهید!
از دادن عسل، حتی مقدار خیلی کم، به نوزادان و کودکان زیر یک سال خودداری کنید. عسل طبیعی میتواند باعث یک بیماری نادر و جدی در دستگاه گوارش (بوتولیسم نوزادان) شود. این بیماری در اثر قرارگرفتن در معرض اسپور یا هاگ کلستریدیوم بوتولینوم (یک نوع باکتری غیر هوازی) ایجاد میشود. باکتریهای حاصل از اسپور در روده نوزاد رشد کرده و تکثیر میشوند و سم خطرناکی تولید میکنند.