همه چیز درباره خواص بی‌نظیر ویتامین B12

ویتامین B12 (کوبالامین) نقش اساسی در تشکیل گلبول های قرمز، متابولیسم سلولی، عملکرد اعصاب و تولید DNA دارد.منابع غذایی ویتامین B12 شامل مرغ، گوشت، ماهی و محصولات لبنی است. ویتامین B12 به برخی غذاها مانند غلات صبحانه غنی شده اضافه می شود و به عنوان مکمل خوراکی در دسترس است. اغلب تزریق آمپول ویتامین B12 یا اسپری بینی B12  برای درمان کمبود ویتامین B12 تجویز می‌شود.

کمبود ویتامین B12 در افرادی که از رژیم گیاهخواری یا وگان دارند قابل مشاهده می‌باشد زیرا غذاهای گیاهی حاوی ویتامین B12 نیستند. افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های دستگاه گوارش که بر جذب مواد مغذی تأثیر می گذارد نیز مستعد کمبود ویتامین B12 هستند.

در صورت عدم درمان، کمبود ویتامین B12 می تواند منجر به کم خونی، خستگی، ضعف عضلانی، مشکلات روده، آسیب عصبی و اختلالات خلقی شود.

مقدار توصیه شده روزانه ویتامین B12 برای بزرگسالان 2.4 میکروگرم است.

ویتامین b12

با توجه به تحقیقاتی که صورت گرفته است ویتامین b12 منجر به موارد زیر شده‌است:

بیماری قلبی و عروقی : محققان قبلا معتقد بودند که ویتامین B12، هنگامی که با اسید فولیک (ویتامین B9) و ویتامین B6 ترکیب شود، ممکن است با کاهش سطح یک اسید آمینه در خون (هموسیستئین) از بیماری های قلب و عروق خونی جلوگیری کند. با این حال، مطالعات نشان می دهد که ترکیب این ویتامین ها به نظر نمی رسد خطر یا شدت بیماری های قلبی عروقی و سکته را کاهش دهد.

زوال عقل : کمبود ویتامین B12 با زوال عقل و عملکرد شناختی پایین مرتبط است، اما مشخص نیست که آیا مکمل های ویتامین B12 ممکن است به پیشگیری یا درمان زوال عقل کمک کند یا خیر.

عملکرد ورزشی: طبق بررسی‌های صورت گرفته مکمل های ویتامین B12 انرژی شما را افزایش دهد یا شما را به ورزشکار بهتری تبدیل کند.

اکثر مردم ویتامین B12 کافی را از یک رژیم غذایی متعادل دریافت می کنند. با این حال، افراد مسن، گیاهخواران، وگان ها و افرادی که شرایطی دارند که بر توانایی آنها در جذب ویتامین B12 از غذاها تأثیر می گذارد، ممکن است از استفاده از مکمل های خوراکی سود ببرند.

مکمل های ویتامین B12 همچنین برای زنان باردار یا شیرده و رژیم های گیاهخواری یا وگان توصیه می شود.

عوارض ویتامین B12

 

مصرف ویتامین B12  هنگامی که در دوزهای مناسب مصرف شود، خطری برای بدن و پوست و مو ایجاد نمی‌کند در حالی که مقدار توصیه شده روزانه ویتامین B12 برای بزرگسالان 2.4 میکروگرم است، دوزهای بالاتر بی خطر هستند. بدن شما فقط به اندازه ای که نیاز دارد ویتامین B12 جذب می کند و هر مقدار اضافی از طریق ادرار شما دفع می‌شود.

دوزهای بالای ویتامین B12، مانند مواردی که برای درمان کمبود استفاده می شود، ممکن است باعث شود:

·         سردرد

·         تهوع و استفراغ

·         اسهال

·         خستگی یا ضعف

·         احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا

مصرف بعضی از داروها سبب جذب بهتر ویتامین B12 میشوند که شامل موارد زیر است:

اسید آمینوسالیسیلیک : مصرف این دارو برای درمان مشکلات گوارشی ممکن است توانایی بدن شما برای جذب ویتامین B12 را کاهش دهد.

کلشی سین : مصرف این داروی ضد التهابی که برای پیشگیری و درمان حملات نقرس استفاده می شود ممکن است توانایی بدن شما را برای جذب ویتامین B12 کاهش دهد.

متفورمین : مصرف این داروی دیابت ممکن است توانایی بدن شما برای جذب ویتامین B12 را کاهش دهد.

مهارکننده های پمپ پروتون مصرف امپرازول (Prilosec)، لانزوپرازول (Prevacid) یا سایر داروهای کاهش دهنده اسید معده ممکن است توانایی بدن شما برای جذب ویتامین B12 را کاهش دهد.

مکمل های ویتامین C (اسید اسکوربیک): مصرف ویتامین B-12 همراه با ویتامین C ممکن است میزان موجود ویتامین B12 را در بدن شما کاهش دهد. برای جلوگیری از این تداخل، ویتامین C را دو یا چند ساعت پس از مصرف مکمل ویتامین B12 مصرف کنید.

ممکن است پزشک تغییر داروها یا زمان‌بندی دوز را برای جبران هرگونه تداخل احتمالی توصیه کند.